Münzevera
-Bir yaşantı geride bıraktım,
Üstü umutlarla kaplı,
Dayanağı çatlaklarla,
Çatlakları acılarla dolu bir yaşantı.
Yaklaşan her ruhun benliği bir çatlak sebebiydi,
Geleceğin penceresine ise sinen buğuydu.
Sana yazılan şiirler vardı o pencere camında,
Yaşanılacak düşlerin memnuniyetiyle yazılan.
Çarelerin yavaşça bir bulanıklığın esiri oluşu,
Bir sonraki şiire teslimiyetin habercisiydi.
Duyguların temaşasında bir ıhlamur çayı,
Yüreğin ufukları arşınlaması gibiydi.
Sevgimin emeğiyle döktüğüm yaşlar vardı,
Sükut içinde dinleyip dururlardı beni,
Sadece münzevi buluta doğru yol bilirlerdi.
Doğarken bahçem yeşillendi,
Kökleri toprağa daha da sarılır oldu.
Öğrenirken otlara büründü,
Aşk'a dallanırken meyvesi düşer oldu.
Zamanın sadakate teslim anları vardı,
Kusurların önemsiz ağırlığı sırtımdaydı,
Yavaaş yavaş kambulaşır oldum.
Gece yağmurları ıslattı gafletimi,
Kanaatkarlığıma eşit seni gördüm.
Tahammül eliyle budadım dallarımı,
Yeni duygular ektim ağladığım köşelere,
Münzevi oldum da yazar oldum.
Münzevi,bir bulutun adıymış,
Yalnızlığıyla dertleşen,
Dertleştikçe bahçesi yeşeren.
Artık başka bahçeleri de görüyorum,
Elimden çıkacak suya,
Gönlümden çıkacak toprağa,
Ruhumdan çıkacak farkındalığa,
Ve geceden gelecek samimiyete muhtaç bahçeler.
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.