FRANA KAFKA- DÖNÜŞÜM
Bir sabah tedirgin düşlerden uyanan Gregor samsa, devcileyin bir böceğe dönüşmüş buldu kendini. Bir zırh gibi sertleşmiş sırtının üzerinde yatıyor, başını biraz kaldırınca yay biçiminde katı bölmelere ayrılıp bir kümbet yapmış kahverengi karnını görüyordu…..
Biyolojik yapın iki ayaklı hale geldigin andan sonra tam altı bin yılda ancak eksiklerini giderdi. Hayatınıza dikte edilmiş rolleri oynamayı düzenin bir parçası olmayı çok küçük yaşta öğretildi. Çıkar ve faydacılık ilişkisi…
Daha doğumumuzdan evvel ne olup ne olamayacağımız, ne yapmamız gerektiğine kadar kararlaştırıldı. Oysa biraz olsun sınırların dışına çıkmaya kalktığımız da, başkalarına faydanız olmadığı anlaşıldığın da hemen alaşağı edilmeye çalışıldınız. Buna aileniz de dahil.
Kendinizi Gregor samsa yerine koyup küçük düşürüldüğünüz zamanları, başkasının sizden çıkarı olmayınca nasıl kenara atıldığınızı gördünüz. Bu sizi metaforik olarak öldürecek.
Kafka'nın bize burda vermek istediği mesaj toplumsal düzene uyup hayatı monotonlaşanların ev, iş güç gibi hedonik mutluluğa tamah edenlerin kendilerini nasıl da bir böceğe dönüştürdüğü.. üstelik insanlar bunun için sizi tebrik bile etmiyor..
Eudomanic mutluluğu bulduğumuz zaman bunların hepsi geride kalmış olacak. Toplumdaki her Gregor samsa gibi dışlanmış, aşağılanmış, hor görülmüş kişiler unutmamalıdır ki yaşam bireyseldir. Sizi var eden sizlersiniz. Toplumsal dayatmaların hicbiri değil.
Kitabı okuduğunuz zaman ne demek istediğimi daha iyi anlayacaksınız..
Burdan her Gregor samsa'ya sesleniyorum: içinizde ki daimonun hikayedeki gibi ölmesine izin vermeyin. Yeniden serpilmesine izin verin. Mutlu olmanız dileğiyle…
