Bu kitap Medyum'un devam kitabidir. Onu okumadan evvel bunu okumayin. Bir anlami yok! Stephen amca bir imza gununde mi neyken bir okuyucusu gelmis ve ona sormus "Medyum'daki ufakliga ne oldu?" diye. Ve bunun uzerine Stephen amca uzun uzun dusunmus, o cocuga ne oldu, simdi nerdedir, kimlerledir... Ve sonunda Dr Uyku cikmis ortaya. Bu kitap benim icin ozel bir kitap oldu. Cunku, evet cok sayida Stephen King kitabi okudum (gerci burada bu konuda kapisamayacagim pek cok arkadas da mevcut, onlarin yaninda haddimi bilirim) ama ilk kez bir karakterin yillar icindeki degisimini okurken (Kucuk Dan'den 30'larindaki Danial'a) aslinda Medyum'dan (80ler?) Dr. Uyku'ya (2010 sanirim) evrilen King'in kalemine tanik oldum. King bence eskiden daha saf korku yaziyormus. Yani, otelde hayaletler goren bir cocuk, sislerle kaplanmis bir sehirdeki devasa orumcekler, ya da hayvan cesetleri... Evet gerilim ama sadece gerilim... Ve yine bence sonradan sonraya gerilimin dozu azalmaya, yerini kurgusal zenginlige birakmaya baslamis. Daha gercekci ya da gercek hikayelerden beslenen daha inanilasi kurgular. O yuzden evet gerilimi daha az olsa da okuyucuyu daha cok icine ceken, farkli seyler dusunduren, sasirtan kurgular... Mesela ilk kitaptaki (Medyum) hayaletler ya da anilar bu kitapta daha bir enerjiye evrilmis ve bu enerjiyi kullanan kaynak olarak da isilti sahibi kucuk cocuklaru kullanan bir gruba cevirmis. Evet yine doga ustu ama hikayeyi kayip cocuklarin gozunden, ya da son zamanlarda olmus buyuk tarihi kazalarla harmanlanmis bir sekilde okumak etkiledi. Bir diger beni etkileyen nokta da, bence bu kitapla Stephen King'in nasil dusundugunu biraz anlar oldugumu hissediyorum. Cok kisa bir zaman evvel Uyuyan Guzeller kitabini okudum. Oradaki Eva, kesinlikle Rose'dan esinlenmis bir karakter, aralarindaki benzerlikler inanilmaz. Ote yandan Dr Uyku olmasi ve uykudan sonraki diger yasam ile yine Uyuyan Guzeller'deki uyku kavrami cok benzer. Sanirim Uyuyan Guzeller'in temelleri Dr. Uyku zamaninda atilmaya baslanmis. Bir diger deginmek istedigim nokta da su ki, yine sanki zamanla Stephen King, kotu karakterleri sevimli ve iyi taraflarini da goz onunde tutmaya baslamis. Mendyum'da dusmanimiz sadece Dan'i oldurmek isteyen ve enerjisini almak isteyen mutlak kotu ruhlarken burada Rose'un kendi capinda mantikli noktalari var. Evet bir insan gozunden bir insanin bir cocugu oldurmesi kabul edilemez ama o kisi kendisini insan olarak gormuyor, daha ust bir varlik olarak konumlandiriyorsa, ve kendi grubunun cikarlarini on planda tutarak hareket ediyorsa, ve bunu "sizler koyunun, tavugu, inegi oldururken normal de bizler insan oldurunce mi sorun" diyerek konumlandiriyorsa dogru ve yanlisin arasindaki net cizgi siliklesiyor. Ki bence bu zamanla daha da iki iyinin farkli cikarlari savasina dogru kaymis olabilir SK kitaplarinda. Nitekim Uyuyan Guzeller incelememdeki kotu karakter olan Eva icin "bence hic de kotu degil" yorumunu yaptigimi hatirliyorum. Sadece olaya baktigimiz yerle alakali bir durum. Neyse uzun yazdim, her zamanki gibi muhtesem bir kitap, ilk sayfadan itibaren heyecan dorukta. Kesin okunmali. Ama once Medyum :)

Doktor UykuStephen King · Altın Kitaplar · 20131,785 okunma

··

21 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.