Nerede bir mühendis görsem tanırım. Yazan kişide bir mühendis kafası var :)
Geçen aya göre daha iyi bir hikaye bence. Gözlem var. Sıkıcı insanlar, sıkıcı hayat. Bu çarkın içinde kendilerini önemli sanan küçük insanlar. Aslında onlar her yerde. Koca evrende kendilerini değerli sanıyorlar. Bu düşüncenin çökmesi ile dünyaları yerle bir olacak diye korkarlar. Kendilerini sırça bir fanusa ( Sylvia nın tabiriyle) hapsediyorlar. Aslında o fanusu kırınca dünya çok daha renkli. Tabi asıl maharet kırabilmekte.
Elinize sağlık. Sıradan, çoğu mavi-beyaz yakalının bildiği bir hikaye ama insanın yüzüne vurulması fena tabi :)
Teşekkürler :)