“Lütfen!” dedi can havliyle. Aslında adamın
merhamet adına bir şey barındırmadığını az önce kendi
gözleriyle görmüş, onun çaresiz bir insana nasılda işkence
ettiğine şahit olmuştu. Ama yine de ağzından fısıltı
halinde çıkan kelimeleri durduramıyor, kendine engel
olamıyordu. “Annem dolmuşa para vermek yerine bu
yoldan yürüdüğümü öğrenirse çok kızar.”
“Haklı bir kızgınlık olur,” diye mırıldandı adam
ifadesiz bir şekilde.