Iyi geceler ..
Dostoyevski 'nın "Büyük Engizisyoncu Efsanesi"nde bir özgürlük tartışması yapılır ..
Özgürlük yolunun zorlu acı verici ve trajik olduğu söylenir ..
"Bu kadar şeye mâl olurken ,bu iyilik ve kötülük şeytanını didikleyip araştırmak niye ? " .. insan sürekli seçmek zorunda kalıyor ..
Özgürlük mü ,yoksa yaşamda başarı ve istikrar mı : Istıraplarıyla birlikte özgürlük mü ,yoksa özgürlük olmadan mutluluk mu? ...
Sayfa 16 - KAFKAKitabı okudu
··
15 views
İvan Karamazov'u bu vesileyle anmış olalım :)
Bu yorum görüntülenemiyor
Anladığım kadar, bir parça mutluluğu pek çok getiriden üstün tutmuş ki hem katılırım hem de Dosto budur işte derim..
Özgürlük uğruna bize kıyılıyor ve biz de kıyıyoruz malesef başkalarına.. Sonradan anlıyoruz bazı şeyleri.. Halimize şükretmeyi, beterin beterini, insanız işte... Zaaflarımızla hayal kırıklıklarımızla böyle..
Anlatması zor aslında.. İnsan seçmedikleri nedeniyle değil ama seçtikleri nedeniyle sorumlu. Özgür değilken de mutlu olabiliyor çünkü farketmemiştir tutsak olduğunu, sonra da oturup geçmiş için hayıflanıp mutsuz eder kendini. Ne desek az gelecek, tatar çölü geldi aklıma..
Teşekkür ederim ..
1 next answer
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.