Ne var ki kendime geliyor yatışıyorum. " Gördüğüm şeylerin boyundayım ben! " bu cümle bütün ruhum oluyor, bütün heycanlarımı ona yaslıyorum ve derken üzerime,içime.sert parıltılı bir ay ışığının geceyle birlikte genişleyen, çözülemez huzuru çöküyor, dışarıya, şehrin üzerine çöktüğü gibi.
·
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.