Kadın..Her şeye hasret..
Arzulanmaya,sevilmeye,anlaşılmaya..
Sanki çöl ortasında bir çiçek,Susuz.
Dayanılmaz bir istek..
Ama ruh aç..Beden ise tutsak.
Öylesine bir kadın işte zehra
Geçen yıllar bile,iz bırakmaya kıyamazken,
Bir gül yaprağını andıran,
o kadifemsi güzel yüze
Çıkar birileri..savurur..Hoyratca davranır
Umursamaz..kaldırıp atar kalbini
Sanki bir zamanlar uğrunda herşeyi göze alan o değilmiş gibi
Unutur..
Kaptırır kendini yaşamın acımasız kuralına.
Farkına varmaz,
İncinen bir çiçek,
Bir ana,
Öylesine bir kadın işte zehra..
V#V