Stefan Zweig gibi ünlü bir yazardan okuduğum ilk eser kendisi. Kitap intihar eden bir kadının, karşı komşuları olan bir yazara duyulan çocukluk aşkını anlatıyor. Çocukluk aşkı diye geçmeyin, bu kız çocuğu hiç bir zaman bırakmıyor sevmeyi. Ne kadar büyürse büyüsün, aşkı da içinde o kadar büyüyor. Kadın bir süre sonra o adamdan olan oğlu da ölünce artık yaşamaya değer bir şey kalmadığını düşünerek intihar ediyor ve adama mektup yazıyor. Her şeyi...Çocukluğundan çocuklarının ölümüne kadar, adamın hiç bilmediği çocuğunun...
Ben sevdim. Böyle aşk hikayelerini, romanlarını seven biriyim zaten. Hele işin içine bir de karmaşa, olaylar eklenince tadından yenmiyor benim için aşk kitapları. Okumayı bırakmak istemeyeceğiniz bir kitap. Zaten çok kısa, hemen bitiyor. Tadını damağınızda bırakan bir kitap. Fakat az olan sayfalarda bir çok şey barındırıyor. Zweig yapmış yapacağını :)