LÜTFEN HEPSİNİ OKUYUN( pişman olmazsınız)
Ali Bey'in akıttığı iki damala göz yaşı, Hikmet'in bir yöneticiden hayatında öğretmen olarak aldığı ilk hediye, ilk teşekkür, ilk takdir, ilk aylıkla ödüllendirme olmuştu... Bir söz, bir bakış, bir dokunuş, bir duruş nasıl yeniden var olur? O, ufkun; o, ışığın, iyliğin yürüyüşü... Yürüyüşüne heycan katan insanın fazileti, cömertliği, ahlakı, zarafeti ve adaleti bir şiir gibi akıp iki damla gözyaşıyla bir daha yürürlüğe giriyordu... Acaba şimdi yeryüzünde hangi notalarda yürüyordu? Kim bilir hangü ümitsizlere ümit, hangi çaresizlere çare oluyordu? Bir gün yönetici olmak istersen, "nasıl bir yönetici" sorusuyla karşılaşırsa Hikmet öğretmen, eminim ki "Bülent Müdür olmak" diyecektir. Çünkü o çok iyi biliyor ki, yöneticilik bağırıp çağırmak, savunma almakla tehtit etmek, resmi yazıları imzalamak, birilerinden onurluk almak değil, kendisine uzatılan ısırılmış bir köy elmasını reddetmemektir...
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.