Henüz annesinin karnındayken İran devrimine tanıklık eden bebek Maryam 'ın varoluş hikayesini okudum...Kah minik bir tebessümle kah yüreğim burkularak....Oyuncaklarını diğer çocuklara vermek bazılarını ise toprağa gömmek zorunda kalmış bir çocuk olarak büyümüş Maryam....Kimi zaman dilsizlikle vermiş tepkilerini kimi zaman açlıkla....Sözcüklerini hep yatağın altında bir kutuda saklamış,özgür oluncaya dek....Bir gün kendiyle ,ana dili Farsça ve ülkesi Iranla barisinca ,kısaca özgür kalınca,serbest bırakınca sözcüklerini bu otobiyografik kitap çıkmış ortaya ...Çok severek okudum,iyi ki de okudum...Bence okumalısınız derim nacizane ....