İnsan ekseriyetle olmayacak olanı bekler.
Güzel bir haberi, yıllardır sesi çıkmayan dostları, belki bir buseyi, sevdiğini, özlediğini, kaybolmuş seneleri...
Bu yüzdendir ki beklemek, ümidin kendisi değil tükendiği yerdir aslında.
Proust, "Artık umulacak bir şey olmadığını bilmek, beklemeye devam etmeyi engellemez." derken haklıdır da!
Zannederiz katlanmaktan başka çare yok bu beklemek belasına...