Insanlar kızınca kendilerini duyurmak için bağırırlar, bu doğru çünkü kızdıkları kişi bedenen yanlarında olsa da , kalben uzaktadır o an. Bağırmanın amacı kalbin sesini kalbe duyurmaktır. Ama şunu unuturlar, kişi bağırdıkça kalp daha da uzaklaşır. Kalpler uzaklaştıkça kişi daha da bağırır."
İşte bu yüzden , kalbi birbirine yakın olan insanlar bağırarak konuşmazlar. Fısıltıyla , gözleriyle, bakışlarıyla anlaşırlar...
Beni en etkileyen cümle bu oldu sanırım...
Niyet ettik inşAllah bağırmayan anne olmaya... Kesinlikle okunulası...