Kitabı bitirince, "acaba..." dedim. Acaba bundan yıllar yıllar sonra aynı şeyleri yaşayabilir miyiz? Belki kitapları imha etmek için itfaiyecilerimiz olmaz ya da elinde bir kitapla görülen bir insan öldürülmez. Ama, ama tabiri caizse beyinlerin küçüldüğü, öldüğü, hatta robotlaştığımız bir zaman gelecek diye düşünüyorum. Hatta şuan etrafımıza bakarsak sayıları gittikçe artan "Babür" ler mevcut. Kalıplaşmış tekdüze mutluluk. Kafası karışan Montag. Bir türlü benimseyemedigi onunla ilgili hiçbir şeyi hatırlayamadığı karısı Mildred. Clarisse ile hayatı değişen Montag. Kafasını daha da karıştıran kitaplarıyla birlikte ölmek isteyen bir kadın ve yolunu bulmasında ona yardımcı olan Faber. Kitabın ismi etkileyici, konusu etkileyici, hikaye baştan sona merak uyandırıcı... Bilimkurgu kitaplarında ısrarla tavsiye edeceklerimden bir tanesi oldu. Rad Bradbury nin kitabı yazmasına vesile olan polis ışıklar içinde uyusun :) Polisin ne yapıyorsunuz sorusuna verdiği cevap basit ama akla gelmeyen cinsten. "Bir ayağımızı diğerinin önüne koyuyoruz." Bir kaç cümle yazıp bitiriyorum. "Çizgili kağıt verirlerse, yan çevirip yaz." "İyi yazarlar hayata sık sık dokunur." "Dışımız serseri, içimiz kütüphane." "Bir kitabı kapağına göre yargılama." "Gözlerini mucizelerle doldur, hayatı on saniye sonra ölecekmişsin gibi yaşa."

Fahrenheit 451Ray Bradbury · İthaki Yayınları · 202289,1bin okunma

·

7 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.