Ölümüme doğru yol alıyorum. Bu sanki her sonbahar, özellikle her Eylül sonu oluyor gibi. İnsanın kendisini ölüme götüren şeylerin farkına varması o kadar kişisel ve insanın aklına o kadar ağır bir baskı uyguluyor ki, kelimeleri kağıda dökmek dayanılmaz bir acı veriyor. Herkes zihninin içinde ulaşabileceği, farkında olunması gereken kaçması imkânsız bir ölüm tohumu taşıyor...