Bazı insanlar vardır, konuşmaları yüzeysel, muğlak... Tavsiyeler verir, yol gösterir ya da rehberlik eder. Ancak bir sorun vardır aslında; yüzeysellik ve samimiyetsizlik. İnsan fikirleri ile kılavuz olacağı an kılavuz olmanın ötesine geçmemelidir. Kimse kendine ait olmayan bir hayatı hoyratça yönlendirmeye çalışmamalı aksine kendi hayatına, diğerlerinin bu şekilde müdahesini düşünüp kendi dışındakilere saygı duymalı. Bu orantısal ve ölçüsel bir adalet çerçevesinde yaşamaktan başka nedir? Ve en önemlisi "iyiliği emretmek" aslında kişinin yerine geçip bir davranış meydana getirmek de değildir. Kişinin isteği dışında şekillenen davranışını, bir talimat doğrultusunda hareket eden hayvan davranışından ayırt etmek mümkün değildir. Bir hayvan davranışı çok da muhatap alınmayacak davranış olduğu gibi iradesi tutsak ve hürriyetinden yoksun insanın davranışının da pek ehemmiyeti olmayacaktır.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.