Likho, genellikle katıksız bir kötülük olarak kabul edilir. Halk ezgilerinde, talihsiz fikrinin vücut bulmuş hali olan başka bir varlığa da benzer özellikfer atfedilmektedir. Bu karakter Goré ya da Istırap'tır ve halk şiirlerinde -kimi zaman Béda veya Sefalet adı altında- kaderin mutsuz kurbanlarını kovalayan ve nihayetinde onları yok eden bir varlık olarak temsil bulur. Kaçakların kurtulmaya çalışması nafiledir. Karanlık ormana girseler Istırap peşlerinden gelir; çömlekçiye gitseler Istırap oracıkta oturmuş onlan bekliyordur; bir mezara sığınsalar Istırap elinde kürekle onları beklerken gülmektedir.