Tarihin çehresini ve mânasını değiştirmeye kalkmaktan büyük suç tasavvur edilemez. İkinci Abdülhamîd hakkında yarının tarihçileri hükümlerini verecektir. Fakat Namık Kemâl'e karşı Abdülhamîd, eline geçirdiği mutlak temsil salahiyetlerinin dehşetine nispetle, şair ölünceye kadar hiçbir zaman büyük bir şiddet ve huşunetle hareket etmemiştir. Abdülaziz'e nazaran Abdülhamid'in şaire muamelesi, hayli nazik ve çekingen ve yumuşaktır.
Abdülhamid'in Namık Kemal'i sevdiği ve tuttuğunu hiç kimse iddia edemez. Fakat hürriyetçiler ve meşrutiyetçiler Abdülhamid nezdinde davalarını kaybettikten sonra, Padişah asla Namık Kemal'i ezmeyi ve tavsiye etmeyi düşünmemiş, ona karşı daima çekingen bir saygı muhafaza etmiş, usul ve politikası bakımından sadece Namık Kemal'i tesir ve mücadele çerçevesinden ayırmak ve iyi şartlarla uzaklarda bulundurmak; tesirini önlemek, fakat şahsını zarara uğratmamak yolunu seçmiştir.
Sayfa 128 - Büyük Doğu 7. Baskı 2011Kitabı okudu
·
2 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.