Öncelikle yazarın yüreğine,kalemine sağlık. Mükemmel bir eser ortaya koymus. Sade, yalin, anlasilir bir dille yazmis olmasi kitabi bir solukta bitirmemi sağladı.
Kitapta kendimden de çok örnek yakaladım. Bay Şair'i bir ara kendim zannettim. Bende çoğu zaman kendi kendime konusur hayaller kurarim fazlasiyla hemde. Bende cok terkedildim. :( Bu yüzden kitap beni fazlasiyla etkiledi.
Bölümler arasinda aykırılık görünse de aslinda hepsi birbirine bagli hikayeler. Muazzam bir sekilde bağlamış.
İpucu icerir : (Benim düşüncem) Meryem'in öldürdüğü kız aslinda onun odasında bira içip seviştiği ve kendi kendine konuştuğu esnasinda kalp krizi geçirdiği kiz. Bu iki hikayeyi birbirine bağlıyor hatta Bay Şair arada "has siktir" diyerek şaşkınlığını gösterdi bu da Meryem'in Teoman gibi kafasında kurduğu bir karakter oldugunu gösteriyor.
Böyle bir kitabi okumama vesile oldugu icin ve kitabi imzalayıp evime kadar gönderdiği icin İbrahim Yusuf Pala'ya teşekkür ediyorum.