Eksik Parça bir zamanlar çok merak ettiğim bir kitaptı. Fakat sonrasında sürekli kitabın çok klişe olduğunu söyleyen kişilerin yorumuna denk geldim ve elim başka kitaplara gitti istemsizce. Bu sırada kitaba olan merakım da geçmiş değildi ama beklentilerim çok düşüktü. Neyse ki okumayı daha fazla ertelemedim ve neredeyse bir solukta bitti kitap. Çok sevdim. Beklentilerim düşük olduğu için mi bu kadar sevdim bilmem ama sevdim.
Mara arkadaşlarıyla eğlenmek için gece yarısı bir akıl hastanesine gider ve o gece bina çöker. Mucizevi bir şekilde sadece Mara kurtulmuştur o enkazdan. Kazanın ardından Mara'nın ailesi başka bir yere taşınır. Olaylar da buradan sonra başlıyor zaten :)
Eksik Parça klişe olduğunu düşündüğüm bir kitap değil. Sadece bazı olaylar klişeydi bana göre ve yazar öyle güzel baş karakterler yaratmış ki klişe kısımların hiçbiri gözüme çarpmadı. Mara'ya da Noah'ya bayıldım ve ikisinin bazı sahnelerini o kadar çok sevdim ki tekrar tekrar okudum.
Doğruyu söylemek gerekirse sevmediğim kısmı da vardı kitabın. Sonlara doğru bazı şeyleri anlamamaya başladım. Şimdi kafamda herhangi bir soru işareti yok ama kitap çok güzel ilerlerken modu bir anda düştü sanki. Ama gerçekten kitabın bazı sahnelerini o kadar çok sevdim ki bu hatayı unuttum bile. Seriye devam etmeyi düşünüyorum ve tavsiye ederim:) keyifli okumalar :)