Spencer Holst’u okumak bir panayırda dolanmak gibiydi.Her renkten,her telden..Biraz masal,fazla gerçek.Az biraz ciddi bir o kadar alaycı~Özellikle ‘64 başlangıç’taki örneklerin her bir cümlesinden öykülenmek mümkün.Alıntısız da olmaz elbet:
* ”‘Senin yazdığını sandığım için sana bir şey söylemekten çekiniyordum.’ Konuşan,adamın ilham perisiydi.”
* ”Limonu ortadan ikiye böldü,içinden haşlanmış lop bir yumurta çıktı.”
