"Tam olarak fark neydi? Kendi kendine düşündü; hangi insanların çizgili pijama, hangilerinin üniforma giyeceğine kim karar vermişti?" İnsanların dinlerine, dillerine, ırklarına, renklerine, dış görünüşlerine, inanç ve görüşlerine göre ayrıştırılması maalesef yanlış olduğu kadar yaygın da. Önce kitabını okumak istediğim halde dayanamayıp filmi izlemiştim ve filmi izlerken de çok üzülmüştüm. Her ne olursa olsun çocuk, çocuktur. Onun yeri ailesinin yanıdır, oyun parkıdır. Çocuk dediğin oyun oynamalıdır, kitap okumalıdır. Bir çocuğun bomboş bakması ve yaşadıklarından dolayı artık hissizleşmesinden daha kötü ne olabilir? Kitap Nazi Almanyası'nın acımasız yanını bir kez daha gözler önüne seriyor. Naziler döneminde kurulan Yahudi kampından sorumlu kumandanın oğlu Bruno ile tel örgülerin diğer tarafındaki Yahudi Shmuel'in tüm o çirkinlikten uzakta, saf ve tamamen gerçek duygularla kurulan arkadaşlığından bahsediliyor. Hepimiz geçmişte neler yaşandığını ve bunların tamamen insanlıktan uzak, acımasız şeyler olduğunu biliyoruz. Yine de hikaye çocuklar üzerinden anlatıldığında daha sarsıcı oluyor ve yürek burkuyor. Sırf Yahudi oldukları için bir hayvanmış, ortalıkta dolaşmamaları gereken yaratıklarmış gibi aşağılık görülmeleri; sürekli çalıştırılmaları ve tüm bunlara rağmen hiçbir itirazda bulunamayıp sadece söylenenleri yapmaları ve olur da yanlış bir şey yaparsam ve askerleri kızdırırsam diye diken üstünde durmaları... İnsanlar sadece iyiler ve kötüler diye ayrılmalı. Bunun ötesinde her ayrım acıya, öfkeye, umutsuzluğa sebep olmaktan başka hiçbir şeyin ötesine geçemiyor. Filmi de gayet güzel. Nazi Almanyası'nı ve baba-oğul ilişkisini konu alan İtalyan yapımı "La vita e bella" (Life is Beautiful) filmini de izlemediyseniz gönül rahatlığıyla önerebilirim.

Çizgili Pijamalı ÇocukJohn Boyne · Tudem Yayınları · 202139,2bin okunma

·

7 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Pelin Varol