Stephen King'in yaratıcılığını asla sorgulamamamız gerektiği konusunda çoktan hemfikir olduğumuzu kabul ediyorum. Artık şuna eminim ki oğlunun da yaratıcılığı hakkında şüpheye düşmemize gerek yok. Uyuyan Güzeller, günümüzün evrensel olarak en güncel sorunlarından birine cesurca değinerek, yaratıcılığını akıl almaz seviyelerde tutan bir roman. Sadık bir Stephen King hayranı olarak Uyuyan Güzelleri uzun süre bekledim ve artık eminim ki bir bu kadar daha sürseydi yine beklerdim. Gönül rahatlığı ile şunu söyleyebilirim; Uyuyan Güzeller, son zamanlarda yazılmış en yaratıcı roman. Bu yaratıcılığının bir kısmını da günümüzün en güncel sorunlarından alıyor. İçimizi yakan bir sorun hakkında Stephen King'in söyleyecek bir sözünün olmayacağını düşünemezdik elbette. Güzel yürekli baba Stephen, onun yolunu izleyen evladı Owen ile kafa kafaya veriyor ve bu can alıcı romanı yazıyor. Kitabın, giriş kısmında barındırdığı karakterleri mekanlara bölerek tanıttığını görebiliyoruz. Bu durum biraz göz korkutucu olabilir, kabul etmek lazım. Ama elinizde tuttuğunuz roman kesinlikle kafa karıştırıcı, karman çorman bir roman değil. Aksine, King'in genel huyu olan karakterleri detaylandırma bu eserde de kendine fazlasıyla yer bulduğundan karakterlerimizi fazlasıyla tanıyoruz, hatta karakterlerimizin olaylar patlak vermeden önceki, olaylar sırasındaki ve sonrasındaki hallerini kıyaslama imkanı buluyoruz. Bu da romanın sonundan aldığımız zevki artıran bir unsur oluyor. Bir romanın sonundan endişe duymak kötü bir şey değildir. Aksine, insan sadece içeriğini ve gidişatını sevdiği romanın sonu hakkında endişelenir. Roman zaten başından sizi içine çekmeyi başaramadıysa, zaten sonu hakkında endişe duymanıza gerek kalmaz. Uyuyan Güzeller'in sonu hakkında endişelerim üst düzeydeydi. Hikayemiz çok uzun bir zaman aralığında geçmemesine rağmen içine çok şey sığdırıp ilerliyor. Bu yüzden merak ve tempo her zaman üst düzeyde. Temponun yükseldiği ilk satırlardan itibaren bilin ki, bir daha düşmeyecek ve sayfalar arasında koşmaya başlayacaksınız. Hal böyle olunca, elinizde tuttuğunuz bu üst düzey romanın sonunun nasıl bağlanacağı konusunda belli fikirleriniz oluyor elbette. Çok ters bir durumla karşılaşmamak için de dua ederken buluyorsunuz kendinizi. Şahsen, fazlasıyla tatmin edici bir sonla karşılaştım. Özellikle bir nokta var ki, keşke sürprizleri kaçırmadan burada bahsedebilseydim, fakat pek hoş sonuçlar doğurmayacağını düşünüyorum. İnsana aynı anda birden fazla duygu aşılayan nadir sonlardan birine sahip Uyuyan Güzeller. Baba oğul ortaklığının ne kadar büyük bir başarıyla sonuçlandığının net kanıtı da diyebiliriz. Uyuyan Güzeller'i bir dizi olarak hayata geçirmeye yönelik verilen telif savaşları sürüyor. Bu savaştan kim galip çıkacak, ya da bir galip olacak mı merak ediyorum. Büyük potansiyele sahip, detaylı bir şekilde ele alınması gereken bir eser Uyuyan Güzeller. J.J. Abrams ile son zamanlardaki başarıları göz önüne alınırsa, Stephen King bu projeyi de aynı yolla gerçekleştirecektir diye düşünüyorum. 11/22/63'ün başarısı hafife alınmayacak düzeydeydi. İlk üç bölümü yayınlanan Castle Rock'ın da yapımcılığını üstlenen Abrams, belki de ilerideki projeler için bir yeşil ışık yaktığını belli ediyordur. Uyuyan Güzeller, yalnızca sadık Stephen King okurlarının değil, edebiyatın herhangi bir alanına gönül vermiş her okurun kitaplığında bulunması gereken bir eser. İçinde barındırdığı her ayrı unsur detaylıca incelenmeyi ha ediyor. Romanı benim gibi gün sayarak bekleyenler muhtemelen ya okumuştur, ya da kitabın ellerine ulaşmasını bekliyordur. Baba oğul arasındaki bu ortaklığın devam edip etmeyeceğine dair bir bilgiye denk gelmedim. Ama Uyuyan Güzeller dilimize daha çevrilmeden, Stephen King yeni bir roman yazdı bile. The Outsider, umarım Altın Kitaplar'ın öncelikli listesindedir.