İlk Ahmet Ümit kitabım.Mekan betimlemeleri yorucu değil, karakterler dibine kadar Rus öyleki vodkasız konuşamıyorlar . Neyse ki sonunda kar kokusu alamadım ama rakı kokusunu hissettim.Gizem çok önceden çözülüp sunulmuş,şaşırtıcı son yoktu.Türk- Yunan "dostluğu" vurgulanmış. Keremin çocuğuna üzüldüm çok .Filler tepişir çimenler ezilir.
