İmone & Marua
(+15)
Evet arkadaşlar hikayemiz 3 resimden oluşmaktadır
+15 yaş sınırını koyma sebebim hikaye de dramın varlığı fazlasıyla var. 15 yaş için uygun olmadığını düşündüğüm için koydum. Belki abartıyor olabilirim. Ama ben yine de bu konu da gönlümün rahat olmasından yanayım. Bu konuda ki fikrinizi de bilmek isterim.
İyi Seyirler.
İmone & Marua
hizliresim.com/Z3OonA
Kral'ın tutumu olduğundan daha samimi gibi duruyordu. Halkın bir bölümüne kalenin dışındaki han da bir yer ayırtmış yeni evleneceği eşi olacak olan Elamone'ye bir nevi gösteriş yapıyordu.
Elamone yirmi üç yaşların da güzel uzun boylu hoş bir kadının marifeti ve de zerafeti eşliğin de bir endamı olması Kral'ı fazlasıyla tatmin ediyordu. Elamone için Vakîcce (Gölge) şehri ne kadar mutlu olacak, yada Kral Violenda ne kadar mutlu edecekti. Zorunlulukla gidilen ve koynuna bir ömür eş olarak yaşayacağı Violenda ise söz konusu, duydukları onu hiçte mutlu etmiş görünmüyordu
Kral, Prenses Elamone'yi hem Kral Mixdamm'dan "Kihattun (Hüzün) Ülkesinin Kralı" zorla almanın hem de böyle güzel bir kadına sahip olmanın mutluluğu ile gözü hiç bir şeyi görmüyor. Diğer ülke Krallarına yapmış olduğu baskıyla da ünvanına ünvan, nefretlere nefret katmasını da kendine nam görüyordu.
Ülkeyi çoktan dertleri ile başbaşa bırakmış, Kralı uyaran bir komutanını ve dört şövalyenin hiç düşünmeksizin kendi elleri ile önce kılıç darbeleri ile yarım adam haline sokmuş ardından da kalenin en uygun, belirgin görünebilir bir mevkisine ayaklarına civi çakılarak baş aşşağıya asmış ve kış olmasına rağmen daha fazla acıma düşüncesi bile gütmeden soğuk karanlığa hapsetmiş. Kalenin bütün yaşayan halkına bir ibret olmasını ve de unutulmamasını sağlamak için de kalenin yere paralel direklerini asla söktürmemiş. (Kış olduğundan dolayı asılı olan adamlar donarak ölmüşler ve acıda böylelikle kurtulmuşlardı).
Elamone Kralın bu olayını düğününün on'uncu gününde duymuş ve bir insan ile hayvan arasında kalmanın hayvanlık hissiyatını kendisine suç bilmiş. "Benmiydim suçlu, yoksa o hep böylemiydi." Tabii ki Kral Violenda'nın ne kadar kötü bir üne sahip olduğunu bilmektedir fakat bu kadar ileri gidebilecek bir merhametsizliğe sahip olduğunu düşünmemiştir.
Kral Violenda; Gabrisse (Gök kuşağı) ülkesindeki bir kaç baş kaldırmalardan dolayı pekte mutlu olmadığını göndermiş olduğu süvari ve postaları ile aldığı haberler son zamanlarda can sıkmaya başlamıştı.
Tam tamına dört ay da feth ettiği bu derin kale iki yüz elli bin askerin felaketi olmuştu. Giri dönen asker sayısı beş yüz bin'i geçmiyordu. Gabrisse ülkesinde kadın, çocuk, genç, yaşlı demeksizin ülkenin yarısını katletmişti neredeyse.
Kral Violenda bir salgın sırasında altı erkek çocuğunu kaybetmiş, bunun için beş ülkeden getirdiği on veya bazı kişilerin demesine göre on beş, hekimi de acımasızca öldürmüştür. Elamone'nin ona vermiş olduğu kızı da benimsemeyip, "gözümden uzak dursun, bana asla yaklaştırmayın" diye de telkin de bulunmuştu. Elamone bu durum karşısında çaresiz kalıp icerlemesi bir yana bir hastalığa tutulup hem bir daha hamile kalamamış kısa bir süre sonra da düştüğü çaresiz durumdan acılar içinde, tez gelen ölümle kurtulmuştur.
İmone (zerafet) annesinin vermiş olduğu ismi ile annesine benzeyen tatlı gülümsemesi sarı saçları mavi gözleri ile tam bir deniz kızı görünümünden başka bir şey çağrıştırmıyordu. Sadece bir kusuru vardı. Sol ayağında çok olmasada biraz topallaması. Doğum esnasın da bir bebeğin başına gelebilecek en talihsiz durumdu belki de. Zalim olan Kral Violenda bu konu da kız çocuğu olması sebebiyle kılını bile kıpırdatmamıştı. Erkek çocuk tutumunu düşünürsek eğer doğuma giren kadınların neler yaşayacağı tamamen bir sır olmazdı herhalde.
On beş sene gibi bir zaman geçmişti Imone'nin hayattan gittiği ve tatli bir kız çocuğu bırakmıştı ardında, belki de en çok buna yanmıştır canı, biricik kızını şu koca kalede yalnız bırakmak.
İmone on yedi yaşını bitirmek üzereydi ve bir şövalye'ye gönül kaptırmıştı bile. Dadılarının gözünden kaçmış olacak ki şövalye ile kulenin iki gizli geçidin de bir kaç defa buluşmuşlar ve bir kaç kaçamak yaşamışlardı.
Şövalye Marua otuzlu yaşlarına yeni girmişti ve de cesur, zeki, cevik; merhametli, cömert (tabi bu tür bir özelliğe sahip olan adam nasıl iyi bir savaşçı olur diyeceksiniz) Savaşa girdiğin de ondan o insan ayrılır yerini vahşi bir insan müsfettesi çıkıverirdi. Vahşi bir hayvanın bile yapamayacağı bir sima ile düşmanının karşısına çıkar ve asla taviz vermezdi. Taviz demek ölüm demekti.
Marua bir gün İmone'ye buluşmak için odasına bir mektup bırakır. Kral asla kızının odasına girmemiştir. O güne dek! İmone her şeyden habersiz günleri geçirirken Marua holde Imone'ye buluşma yerine neden gelmediğini sorar. Böyle bir şeyden haberi olmadığını beyan eder ve içlerine bir korku salınmaya başlamıştır. Mektubu birisi mi aldı? Bu birisi kim ve neden ortaya çıkmadı?
Marua bir kaç gün sonra bir mektup daha hazırlar ve İmone'yi ilk yakaladığı yerde eline mektubu sıkıştırır. Hiç bir şey yokmuş edasıyla bir biri ile selamlaşıp ayrılırlar.
Mektupta şöyle yazar:
"Benim asil kadınım, seni çok ozledim, kokunu, bedenini, dudaklarının ateşini. Korkuyorsun biliyorum, bende senden farklı bir durum yaşamıyorum. Savaş alanındaki adamdan senin varlığından bu yana hiç bir varlığım kalmadı. Ölüm gibi olan şu kaçışmalarımızın bende ki yarası bir ülkenin kalesinden veyahutta köylerinden yükselen ateşten daha acınası. Seni her zaman ki aşk mevzimizde gece yarısından sonra bekleyeceğim."
Bu mektuptan sonra İmone geceyi tüm sabırsızlık ve korku içinde beklerken Kral Violenda odasına çağırır. On yedi yılda belki de beş altı defa odasına çağırdığı İmone süpheye düşmesine sebep olur içini bir hüzün kaplar.
Kral Violenda; kızına yanına oturmasını söyler. Ve; bir emri bariz bir şekilde söze başlar.
"Imone seni, elimin altında olan Kimonet (Huzur Sabahı) ülkesinin Kralı Judia'ya vereceğim. Evet biraz yaşlıcadır benim bildiğim kadarıyla da ellinin üzerinde dinç, güçlü ve cesur bir adadır." Bunları söylerken İmone'nin yüzünün aldığı şekli belli belirsiz sezdirmeden izlemektedir. Ve sözüne devam eder. "Bu yaz bir düğün hazırlığı içerine gireceksin, hazırlığını yap!" Konuyu kapatır ve gitmesini ister.
İmone üzgündür, hayal ettiklerinin, geleceğinin bir yaşlı budala ile geçirmek. Onun birnsevdigi vardı ve ömrünü onunla tamamlamaktan başka bir isteği de olduğunu düşünmüyorum. Nne bir Kral ne bin kucak dolusu mücevherat...
Gece bire yakın bir saatte İmone düşünceli bir şekilde ve de kızaran gözleri bütün dikkatini dağıtmıştır. Aklı başka yerdedir ve umursamaz bir tavırla veyahutta dalgin bir tavırla Marua ile buluştuğu gizli mekana gider.
i.hizliresim.com/oV6N7X.jpg
Konuyu Marua'ya açan İmone telaşlıdır. Marua üzgündür, ne yapacağını bilemeden bir birlerine sarılırlar, üzüntüleri acıları bir sarılma ile bitmeyecektirm vaziyet tam bir düş kırıklığından ibaret. Bütün bir geceyi hatta bir kaç günü burada aç susuz geçirmeyi bile düşünmüşlerdir belki de. En azından İmone yemekleri fark ettirmeden getirecek ve bir kaç gün sonra ne olursa olsun diye buradan çıkıp hayatlarına kaldıkları yerden devam etmeyi düşünürler. Kendilerini en azından şuan öyle düşünmek mutlu ediyordur belki de. Anlık mutluluklar, peki o kadar dadı, hizmetçi İmoneyi merak etmeyeceklermiydi. Her şeyin farkındaydılar. Sadece sonunu bilmek işlerine gelmiyordu.
Taş duvar açılır ve ses ikinci tahta kapının açılmasıyla bir felaketin başlama gıcırtısını yükselir odadan. Marua Imone'nin üzerinde şaşkın gözlerle arkasına doğru çevirir başını. İçeriye ilk giren Ohamona isminde ki hayvansı bir bir katildir. Ne bir şövalye, ne bir savaşçı, ne de bir insan. Marua'nın sevmediği ve her seferinde zıtlaştığı katil. Kralı bütün bir yalaklığı ve alaylı bir tavırla içeriye çağırır. Kral Violenda içeriye girer. Imone'nin hayatından ölümden başka bir şey geçmemiştir belki de. Apar topar üzerlerini yarım yamalak giydirir giydirmez odadan yaka paça dışarı çıkartırlar. Kral İmone'yi, Ohamona Marua'yı üç adamla bilinmeze doğru götürür...
İmone odasına bir demir kafes yaptırtılır. Eğer Kral unutmadı ise o gün bir öğün yemek verilirdi. Bundan hiç bir şekilde İmone rahatsız değildi. Onun meraklı olduğu nokta Marua'ya ne olduğuydu. Yemek getiren görevlilere ne kadar sual edip bilgi almaya çalıştıysa da bilgi alamadı. Kral Violenda yemek götürecek olan beş kişiyi seçmesini söylemişti Ohamona'ya ve bunların da dilini kestirmişti. Ne konuşabilir. Ne de konuşmak için cesaretini toparlayıp işaret ile anlatabilirlerdi olan biteni.
Kral Violenda'nın söylemiş olduğu Kimonet (Huzur Sabahı) ülkesinin Kralı Judia'ya vermek bile söz konusu değildi. Violenda'ya göre zaten Judia tam bir ahmak, söylenen ve verilen emri kat-i süretle eksiksiz yapan ahlâksız bir Kral ve beceriksiz bir sünepeden baska bir şey değildi. Kral Violenda'nın amacı İmone'yi bir girdaba sokmak ve dikkatini tamamen dağıtıp neler olup bittiğini kendi gözleriyle görmekti. Acaba eline gecen mektup fiyaskomuydu yoksa arkasından çevrilen bir takım oyunlar mı dönüyordu. Asla böyle bir şeye ne bir fırsat verirdi. Ne de vermekte gözünü kapatabilirdi. Onun bir adı vardı Kral Violenda, Violenda merhametsiz yürek demekti. Ve dedesinin vermiş olduğu bu isim ile büyütülmüş, babası gibi asla merhametli olmaması için sürüklenen, acımasız, insan dışı 20 sene yaşatılmıştı bir dağ evinde. Büyük Kral Gama ölene dek...
Kral Lumana babasının ölümünün ardından hemen Violenda'yı yanına almış ama beş yaşında ki Violenda'dan bir eser kalmamıstı geriye. Sadece koca bir et parçası görüyordu. Ve de çok geçmeden Violenda babasının kafasını keserek. Tahtın yerini almıştı. Vakicce o günden sonra bir daha hiç mutluluk göremedi. Ve de diğer tüm onun himayesi altında ki ülkeler...
hizliresim.com/pnGDla
Sövalye Marua belki de hiç hak etmediği bir hayat yaşatıldı o günden sonra. İlk sene Şampint (Ateş Dağı) ülkesinde nefes aldığı verdiği tüm savaşlardan tutta son geceye kadar olan bütün her şeyi unutturulacak dünya'nın var olmayan işkencelerine maruz kalacak, ölüm günü gelene kadar da bu böyle devam edecekti. Kral Violeda'nın kesin emriydi ve asla ölmeyecekti.
Bir gün İmone'nin odasına bir mifl (küvet) konuldu. Tabii ki bu mifl demir parmaklıkların içine değilde dışına konuldu. Marua onun ne için oldugunu sordu babası Violenda'ya ve küfür hakaret etmeden de duramadı, Kral kahkaha attı ve "çok değil haftaya bu gün her şeyi öğreneceksin". Odadan kahkaha atarak çıkarken İmone de sinir krizi geçirip bayıldı... Aklına bir şeyler geliyordu. Sezinlediği şey?
Bir (zim) salı sabahı her şey gayet sakin geçiyordu. İmone'nin odasına olduğundan daha farklı bir yemek gelmişti. Daha doğrusu ilk defa kahvaltı görüyordu, neredeyse altı yedi aydır. Önce bir an peynire, zeytine, elmaya... saldırır gibi oldu fakat aklından hiç çıkartamadığı Marua geldi. Ne yapıyordu. Neredeydi? Yaşıyormuydu? Belki de ölmemiştir... Tabii bu en küçük ihtimaldi. Hatta böyle bor ihtimal söz konusu bile olamazdı.Ona bunu yapan baba kim bilir bir Kral olarak Marua'ya neler yapmazdı.
Öğlene doğru odaya bir adam getirildi belki kırklarında olmalı zayıf, kuru; ölmüşçesine; çıplak bir kolu yok. İmone şaşırdı, bu kimdi neyin nesiydi? Onun odasına Kral ve hizetçiden başka kimse girmemişti son altı ayda...
Ardından Kral Violenda içeri girdi. Sevgili kızım sana bugün bir sürprizim var. Sana bir şey söylemiştim geçen hafta ve söylediğim o harikulade şeyi sana getirdim. Bak bakalım bu yüzü tanıyacakmısın (saçından kavradığı gibi yüzünü İmone'nin rahat görebileceği sekilde ona çevirdi) İmone belli belirsiz şekilde başını sallayarak tanımadığını söyledi. Kral adamlara biraz daha yaklaşın deyince o arada hayatından vaz geçmiş, yaşayan ölü adamın sol bacağındaki savaştan kalma yarayı fark etti. "Hayır baba hayır olamaz, sen bu kadar hayvan olamazsın."
İmone yere yığılmış çığlıklar altında ağlıyordu. Elleri ile demir parmaklıklara canının yandığını hissetmeyerek dövüyordu. Bu Marua'yi kurtarırmıydı...Sesi pencerenin parmaklıklarından bütün ülkeye yayılmıstı sanki. Ülkeyi bir ürperti sarmış, denizler kabarmış, hava bir anda kara bulutlarla kararmıştı.
Kral Violenda, su dolu mifle Marua'yı sokturup dakikalarca İmone'ye son kez ceza verecekti. Marua boğularak ölecek. İmone bunun acısı ile hayatını devam ettirecekti...
İmone bir anda oğlum oğlum diye çığlık atmaya başladı. Feryadı bu güne kadar bir annenin feryadından baska bir şey değildi. Evet İmone herkesten saklamıstı hamile olduğunu. Onu babasına asla teslimnde etmeyeckti ne de öldürtecekti. Ta ki karnı kasılana kadar.
Kral Violenda'nın gözleri yerinden fırlamış gibiydi. "Oğlum?" Hemen herkesi dışarı çıkarttırdı. Ve kızına ne diyorsun sen İmone? diye şaşkın pişman bakışları arasında ne yapacağını bilemeden hemen Marua'yı bir çekişte miflden dışarıya atar atmaz kızının da demir parmaklıkların arasından kucaklayarak odadan dışarıya, kendi odasına aldı, kadın-erkek dahil tü hekimleri buraya gelmesi emrini verdi.
Kadim TATAROĞLU
Hikayemiz şimdilik buraya kadar arkadaşlar. Bundan sonrası gizem de kalsın efendim :)
Evet bu kötülüğü şuan için yapacağım.
Sevgi ve Saygılarımla...
··
163 görüntüleme
Elinize sağlık, oldukça uzun yazmışsınız yine. Ama ben yine aynı şeylerden bahsedeceğim ne yazık ki. Kafanızdaki ne olursa olsun onu okuyucuya iletemedikten sonra bir işe yaramaz. Baştaki kelime hatalarını söylemiyorum. Cümlelerde düzensizlikleri var, Daha ilk paragraflarda bir cümleyi anlamak için tekrar okumak zorunda kalıyorsa insan, bu kadar uzun bir metni yarıda bırakmayı tercih eder. O yüzden demiştim özellikle bir kaç defa daha kontrol edelim yazılarınızı diye. Siz de bir iki gün sonra verdiniz kontrol ederek. Bir iki gün sonra hikayeyi tekrar okursanız belki daha iyi anlayabilirsiniz ne demek istediğimi. Bende de oluyor bazen, üç dört ay önce yazdığım bir yazıda anlam bozukluğu bulabiliyorum.
Okunduğu takdirde içerik güzel genel olarak. Kullanılmayan üç resmi de kullanmışsınız. Teşekkürler bu etkinliğe de katkınız için.
Bu yorum görüntülenemiyor
İçim karardı sabah sabah. Bu nasıl vahşet , nasıl acımasız bir kral. Sonu iyi olsa da , bu kadar acıdan sonra ne fark eder ki. (Bana göre tabi)
Ama güzel yazmışsınız tebrik ediyorum. Yazım hatalarına takılmıyorum.
Emeğinize sağlık..
Yazim hatasi yok yok :p
Teşekkur ederim...
Bu da böyle garip bir Kral :))
1 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.