Hasretinden prangalar nasıl eskitilir ki? İncelemeye başlamadan önce bana bu kitabı hediye ederek Ahmed Arif ile tanışmama vesile olan Dua hanıma teşekkür ederim :) (

DUA) Ben çok dar görüşlü bir insanımdır şiir konusunda. Küçükken Süreya ile tanıştım ve onu asla bırakmadım. Turgut Uyar geldi sonra Nazım Hikmet geldi ama Cemal Süreya benim kalbimdeki tek şair olmaya devam etti. Ondan ayrı bi' haz alıyordum, farklı bir huzur buluyordum sanki. Tabii dedim ya dar görüşlüyüm diye. Yıllar yılı başka şair hiç denemedim. 3 şairimle mutluydum ben. Bazı zamanlar arkadaşlarımla sohbet ederken de yeni şairler denemem gerektiğini söylüyorlardı ama ben bunu pek istemiyordum çünkü Süreya bana yetiyordu. Sonra işte geçen günlerde bir şekilde Dua hanım bana bu kitabı hediye edince dedim artık tanışma zamanı gelmiş :D Peki ilk defa karşılaştığım bu yazarda nasıl hissettim? Bir kere o farklı... Şiirlerinden Anadolu kokusu geliyor. Buram buram memleket ve halk sevgisi kokuyor. İsyancı ruhlara bir çeşit yol gösterici ya da eşlik eden bir yol arkadaşı... Şiirleri güzel mi, evet güzel! Ama bu benim alışılmışım dışında bir güzellik. Hani sanki bir Anadolu türküsü bir çeşit şekil değiştirip Ahmed Arif şiiri olmuş gibi... Kitabın kapağı ise bugüne kadar gördüğüm en güzel kapak nedense... Güzel şiirler,ruha dokunan şiirler. Hele biri var ki en başa koymuşlar, şöyle: "Terketmedi sevdan beni Aç kaldım,susuz kaldım Hayın,karanlıktı gece Can garip,can suskun Can paramparça..." Bu şiiri de ezberimden yazdım düşünün nasıl sevmişim :D SEVDA SİZİ HİÇ TERK ETMESİN! Okumak isteyen herkese iyi okumalar dilerim :)