Önce klişeler : bol karakterli, çok hızla okunabilen, aslında bir film ya da bir dizi İzliyoruz havası veren, okunduktan sonra rahatça unutulabilecek bir kitap bu. Kafa dağıtmak için iyi bir seçenek.
Klişe olmayan kısımlar: kitabın sırrı şaşırtıcı, duymaya çok da alışık olmadığımız bir şeye odaklanıyor. Bir olguya başka bir açıdan bakmayı talep eden bir sır bu. Kitabın son bölümünden önceki sonsöz kısmı da dahil herşey bir orijinallik havası içeriyor, son bölüm de bu orijinalliği sürdürüyor.
Fitzek'in Terapi kitabına göre daha kolay akan ve klasik gerilim ve polisiye eserlerinin atmosferine sahip bir kitap Yolcu 23. Çok sayıdaki karakter kitabın gizemleri arasında çok güzel bir araya getirilerek hikayeler iç içe geçmiş bir biçimde çok iyi kotarılıyor.
Benim gibi ince memed okurken basit bir şey okuma isteği duyan, okuyup unutacak birşeyler arayan, Fındıklı nemi gibi iğrenç Karadeniz nemi içerisinde debelenirken kitaplara da sığınan nice okur için bir kaçış fırsatı, okumak ve unutmak için...
O halde, aynı durumdaki herkese, öneririm.