Yayınevinden mi desem çeviriden mi yoksa gereğinden büyük beklentilerle başladığımdan mı bilemedim ama eksik bir şeyler olduğu kanısındayım. Okulların yıkıcı yanları yapıcı yanlarından daha çok durmuştur gözümün önünde. Bunun verdiği cesaret ve güvenle başlamıştım Okulsuz Toplum’a. Okuduktan sonra benim isteğimin okulsuz toplumlar okulsuzlaştırılmamış toplumlar olduğunu yani evrilmiş, yenilenmiş, yapılandırılmış, uyarlanmış okulları olan toplumlar olduğunu anladım. Ne günümüz şekliyle, ne de okulsuz. Ivan Illich, okulların düşünemeyen, üretemeyen ve baskı altında tek tip insan yetiştirmeye olan eğilimlerinin insan kalitesini düşürdüğünü düşünüyor. Katılıyorum. Çok fazla zaman, emek ve finansal anlamda harcamalar yapıldığı halde isteneni vermediğinden, her iki taraf için de bu yatırımların boşa gittiğinden dem vuruyor. Katılıyorum. Amaç yoksunluğundan, bireylerin uzağında bir yerde olmaktan, kişisel duygu ve düşüncelerin göz ardı edildiğinden dert yanıyor. Katılıyorum. Bu gibi yapılardan uzaklaşmak istediğine ve çare olarak kurumsallaşmayı bırakarak okulsuzlaşmaya ve onun gerektirdiği özel kurum ve eğitimlere devam etmeye başvuruyor. Katılmıyorum. Onca emek, zaman ve maddi destek verilen kurumların ortadan kalktığını düşündüğümde yerine koyacak bir yapı bulamıyorum. Onun yerine var olan kurumları iyileştirsek, ihtiyaca göre düzenlesek, doğacak fikirleri özgürleştirsek, bireyleri yüceltsek; sevilen ve istenen, az zamanda çok iş çıkarılan yerler haline getirsek nasıl olur acaba ?

Okulsuz ToplumIvan Illich · Şule Yayınları · 20183,980 okunma

·

17 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Büşra Özbek