Ben test ediyorum gayet başarılı, çocukla çok dost olmak da iyi değil, kızım beni babası olarak bilir ama hiç korkmaz, bizi üzmekten çok çekinir, ben daha kızıma bırakın tokatı bağırmadım bile.
Aysel Hanım teşekkürler, bence işin aslı çocukla en küçükten itibaren konuşmakta, çocuk her şeyi etrafından öğreniyor konuşmayı öğrendiği gibi öfkeyi kızmayı, aldatmayı, hileyi veya sevgiyi ailesinden gözlemleyerek öğreniyor, bence çocuk yetiştirilmez kendisi etrafından görerek yetişir.
Bence fazlaca tutucu olmakta iyi değil, fazlaca serbest bırakmakta. En iyisi herşeyi çocuklara öğreterek, onlarla dost olup konuşarak kendimize karşı güven yaratmak . O zaman içimiz de rahat olur. Bizden çekinmezler. Zira çekinirlerse yalnış olan bir şeyi anlatmaktansa saklarlar. Bu daha kötü sonuçlar verebilir. Onun için dost olmak en iyisi.
Tabii ben henüz test etmedim de öyle olurlarsa daha iyi olacağını zannediyorum. Bir evlad kontenjanından konuşarak :)