“Yerde oturup koleksiyonumu gözden geçirdim. Polis veya askerlerin belki daha sonradan gelip de alıp götürmeleri fikrine dayanamadım, o nedenle de plakları çöpe atmaya karar verdim. Plakları teker teker kırmaya başladım ve ağlıyordum. Belki de o anda, kırdığım her plakta, önceki hayatımı yitirdiğimi ve asla geri elde edemeyeceğimi kabullenmiştim.”
Sayfa 107