Kitaptaki her şey beni büyüledi.Kişiler, olaylar, kurgu.Ama özellikle Yaşar Kemal'in üslubu, kullandığı sözcükler, sözcükleri anlamca katmanlaştırması. İşte unutamadığım o güzel ifadelerden bazıları : "Umudu, üzülür gibi oldu..." "Gözlerinde yıldızlar uyuyordu." "Gözleri mavi çiçekler bakıyordu." "Kurşun geçirmez bir karanlık vardı..." "Tepeden tırnağa sevinç olmuştu." Eser Bir Ada Hikayesi serisinin ikinci kitabı. Adını bir Karadeniz balıkçı deyiminden almıştır. "Deniz o kadar durgun o kadar durgundu ki, karıncalar su içerdi..." Bu terk edilmiş adada hayat kurma çabaları devam ediyor. Adaya yeni gelen insanlarla birlikte neşe, hüzün, keder, sevinç, hepsi birden artıyor. Bu hüzünlü, savaş yorgunu, yurtlarından koparılmış her biri farklı bir sır taşıyan insanların hikayeleri okuru sarıyor. Bu kitaba katılan yeni karakterleri sayacak olursam; Karadenizli Nişancı Veli, Girit göçmeni Musa Kazım Ağaefendi, Vanlı bir asker olan Baytar Cemil, Kürt dengbej Uso, doktor Salman Sami, Halil Rıfat ve beraberinde getirdikleri evlatları, torunları ya da kimsesiz yetim çocuklar... Eserde en hoşuma giden kısım Fakiye Teyran'dan bahsedilen kısımdı. Fakiye Teyran bir masalcı, destancı, filozof, şairdir. Bugün Van Bahçesaray'da dünyaya gelmiş olan Fakiye Teyran "Kuşların sözcüsü, şairi" olarak bilinir. Eserde yaklaşık 40 sayfa bu güzel şairden bahsetmiş Yaşar Kemal. Kendisi de bir destan toplayıcısı olan Yaşar Kemal oldukça etkileyici bir biçimde anlatmış bu ülkemizde pek tanınmayan ama Rusya'da eserleri basılan dengbeji... Öyle güzel doğa betimlemeleri var ki yine, kendinizi tabiatın kucağına bırakasınız geliyor. Sırtımızı ısıtan güneşe, papatyalara, börtü böceğe, kuşa, kediye, köpeğe, ekmeğe, aklınıza ne geliyorsa farklı bir gözle bakmaya, bu sevinçten bir pay kapmaya çalışıyorsunuz. Yani en azından bana öyle oldu :)

Karıncanın Su İçtiğiYaşar Kemal · Yapı Kredi Yayınları · 20174,006 okunma

·

58 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Feray ŞENTÜRK