Hiç nehir görmeden ömrü boyunca
Gökyüzüne tırmandı elleri ve ayaklarıyla
Eski günlerinin hatırına
Bir kaç tane de çivi vardı yanında
Tahmin ediyordu orada da yalnız olacağını
Dünyadan bir farkı yoktu ki aksinin
Aptal tüyler çevreledi ama yüzünü
Tekrar genç hissediyordu sanki
Güneş gözlüğü bile bir değişikti
Güneş yoktu ama, sadece ay, o da yarım