Kitap, Joad'ların ortakçı oldukları topraklardan, gelir payının kriz yüzünden artık bölünemeyeceği gerekçesiyle kovulmalarıyla başlıyor. Zaten ülkenin geri kalanını kavuran bu krizle, Joad'lar pılını pırtını toplayıp Oklahama'ya dağılmış California el ilanlarıyla yola çıkıyor. İlanda yazana göre, California'da her şey mükemmel ve portakal ağaçlarının (diğer meyve ağaçları dahil) toplanmaya ihtiyacı var. Üstelik yüksek bir ücretle. Ama ne yazık ki işler bizim ailemizin beklediği gibi gitmiyor. Buradan onlara, "Neydim ne oldum, aile derken kuruldum, hay ben senin ekonomik kriz." adlı dizeyi ithaf etmek istiyorum. Zira Sefiller'in başka bir versiyonu gibiydiler. Açlık onlarda, evsizlik onlarda, itilip kakılma onlarda, hayvan muamelesi görme onlarda... Aslında benim süründürmeme ve aşırı yavaş okumama rağmen kitap gerçekten güzeldi. Krizi, insan psikolojisini ve bir ailenin hayatta kalma savaşını çok güzel anlattı bana kalırsa. Bölümlerin arasında ne idüğü belirsiz garip yazılar vardı. Hem kitap ile alakalı hem alakasız. Açıkçası oraları çoğu kez atladım. Çünkü beni baya bir sıktı. Onun dışında sayfa atlamadım hatta kitabın bir çok yerinden alıntılar bile yaptım ki benim çok fazla hoşuma giden bir çok söz geçti kitapta. Hele ki Ana Joad'ın, oğlu Tom'a, "Biz Halk'ız, kalıcı olan biziz." dediği bir kısım varda ben orada resmen kırmızı bayrak sallıyordum. Bu kitabın 1930'lu yıllarda yayımlandığını göze alırsak o yoklukta yaşananları gerçeklikle anlatması bence şaşırılacak bir şey değil. O zamanın şartları ve düşünce yapısı kitapta çok fazla göze çarpıyor haliyle. Kadın - erkek ilişkisi, zengin - fakir ilişkisi gibi şeyler kitap sayfalarına kazınmış bir halde. Klasik Amerikan yaşantısını okurken, bizden tatlar bulduğum çok fazla an olduğu aslında. Hangi ırktan olursal olalım sonuçta insanız ve gerçekten bizi birbirimizden ayıran tek şey yine bizleriz. Göç edenler yine Amerikalı ama California'dakiler gidip Oklahama'dakilere 'Okie' diye lakap takıyor ve onları aşağılıyorlar. Var mı böyle bir şey? Nasılsa insanlar aç diye, başka seçenekleri yok diye adamları saati on sente çalıştıranlar bile var ki bu durumda çocukların karınlarını doyurmak mümkün değil.... Sonuysa insanın uykularını kaçıracak düzeyde müthiş bir dramla bitiyor.

Gazap ÜzümleriJohn Steinbeck · Sel Yayınları · 202035,5bin okunma

·

7 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Feray ŞENTÜRK