"Leonardo da Vinci hem mühendis hem de sanatçıydı. Rabelais hekim ve yazardı; hem ansiklopedik bir beyin hem de epik bir romancıydı. Montaigne idareciydi. Descartes önce memur, sonra da bilgindi... Bu dönemin insanının toplumsal pratikten gerçekten, ayrılmasına ve yalnızca boş vakte -tembellik- kendini vakfetmesine bağlı olarak, kişisel ve sınıfsal bakımdan yıkıma doğra gitmiştir. "