Moliere'den okuduğum ilk kitap olduğu için tüm kitapları arasında özel bir yere sahip olup olmadığına dair yorum yapamayacağım. Ama kitabın önsözünde belirtildiğine göre bu alanda söz sahibi pek çok insan için öyle niteleniyor. Genellikle adalet, insan ilişkilerindeki yozlaşma, idari makamlarda liyakat eksikliği gibi konuların eleştirildiği söylenmiş kitap hakkında. Alceste ise tüm bunların farkında olup tüm bunlardan uzak olan ve tiksinen bir insan. Yine de farklı bir açıdan bakmak istiyorum Alceste'nin konumuna da. O da bir erdem abidesi olarak değil eleştirilen bir karakter olarak ele alınabilir gibi geliyor bana. Jaques Ranciere, Cahil Hoca isimli kitabında Sokrates'ı kendisini üstün gördüğü için mahkemeye karşı koymamakla suçlar. Ona göre mahkeme karşısında onların anladığı dilden konuşmak yalakalık etmiş olmak manasına gelmez, mahkemenin dilini öğrenmiş olup onu uygun bir şekilde kullanmaktan başka bir şey değildir. Mahkeme ve halkı kendisini anlayamayacaklarını düşünerek aşağı gören Sokrates havalı ve cesur bir davranışta bulunmaktan ziyade egosunun kurbanı olmuştur. Bu bakış açı tartışmaya açıktır elbette ama buradan bakacak olursak Alceste de karşısındakilerle konuşmaya bile tenezzül etmeyen bir insandır. Karşıdakinin birkaç cümlesini duyduktan sonra 'Sizin gibiler...' gibi cümlelerle yaftalamada bulunup diyaloğu bitirmektedir. Hakkındaki mahkeme kararına karşı çıkmak yerine 'Zaten tüm insanlar...' etiketini yapıştırıp kendisinin herkesten ayrılığını bir milyonuncu kez vurgulamaktadır. Bana kalırsa ortada kokuşmuş olan koca bir sistem ve bunu fark edip dahil olmayı reddeden Alceste'den daha fazlası vardır bu tiyatroda. Alceste de diğerleri kadar yanlış giden bir şeyleri sembolize eden bir karakterdir.

İnsandan KaçanMolière · İş Bankası Kültür Yayınları · 20131,275 okunma

·

19 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Beyza