Dougles adams ın “doctor who” da senaristlik yaptığı düşünüldüğünde kitaptaki sarkastik duruş insana tuhaf gelmiyor. Kitabı okurken yaptığı benzetmeler kullandığı hayal gücü suratımda çoğu zaman salak sırıtışların oluşmasına neden oldu. İnsanlar beni mi izliyor diye gerildim. Kitabın 5 i bir yerde olanını aldığım için ve kitap da hayli ağır
