Kafamı dağıtacak bir şey arayıp, yazarının tarzını bildiğimden elimin gittiği Oğullar ve Rencide Ruhlar beni kalbimden vurmuş, yüzümü güldürmüşken bu yerli şaheseri paylaşmadan duramazdım.
Beş yaşında ağzı bozuk, alkolik, hatta biraz da narkotik bir veletin peşinde, karşı apartmanda işlenmiş cinayeti çözeceğiz diye bir günde deviriyoruz 200 sayfalık kitabı da bana mısın demiyoruz.
Lütfen Oğullar ve Rencide Ruhlar’a bir şans verin ve yerli romanın geldiği noktayı bizzat keşfedin. Okumaya karar verirseniz yetersiz övgülerim için affedin beni :)
Keyifli okumalar!
