Önceden tututanamayangillerdendim, şimdi uyuyamayangillerdenim. Şuraya bir kaç şiir bırakırsanız belki okuyarak uyumaya çalışırım.
·
4 views
ölelim dilba.
yaşayamadıklarımız için
yaşını unutan kalemimiz için
dudaklarını büken düşlerimiz için
sütten kesilmiş öpüşlerimiz için ölelim,
ölüm hangimizi daha çok sevecek dilba
senin anne olma hayalini mi,
benim annesiz kalışımımı sevecek en çok? gözlerini kapatmadan önce
ne olur avuçlarına bak
orada sana gülen binlerce sen var,
korkma sakın.
bak benimde korkularıma tüküren binlerce ben var dilba,
sokul yanıma lütfen
telaşa tekmil durma
tekmil tereddüt öncesi tetiği öpme eylemidir yapma,
bak etrafına hiç kimse yok
tanıksızca ölüyoruz,
gülüyoruz ama gözükmüyoruz,
ses yankısını yitirdi,
yankı tırnaklarını,
tırnaklar ise çoktan tutanaklarını dilba,
bana bir hikâye anlat
içinde beni yaşat son kez,
hiç bir hikaye kolayca hükmünü yitirmez senin dilinde,
sende duydun mu
bu sesi
o sesi
şu sesi
hiç görünmeyen sesleri?
sesler gittikçe çoğalıyor
sesler çoğaldıkça nefes alışımız azalıyor,
saatler diz çöküyor önümüzde,
zaman dilsiz orman bakire.
takvimlerde isimlerimiz tarifsiz kalır belki,
belki de takdirsiz,
ölüm saati tespit edilmeyen müstakil bir aşkın gıyabında ölmek ile uyumak arasında kalışımızın kanıtıdır bu gece dilba,
sen susarken ağzımın kenarında
kenar mahalelere kaçan şiirler
şemanizme inanırlar
şahını öldürmekle suçlanan piyonlar gibi,
tüm sürrealist tablolar
camileri müze sanırlar
picasso pişman olur
dilba
dilba ben
dilba...
Diljîn Kovexî
Dilba,
Bu şairi herkes bilmez. Bu şiiri burada görmeyi hiç beklemiyordum.
Eskisi kadar özlemiyorum seni,
Ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlarda..
Adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor..
Yokluğunun takvimini tutmuyorum artık.
Biraz yorgunum..
Biraz kırgın..
Biraz da kirletti sensizlik beni!
Nasıl iyi olunur henüz öğrenemedim ama
“İyiyimler” yamaladım dilime.
Tedirginim aslında, seni unutuyor olmak,
Hafızamı milyon kez zorlamama rağmen yüzünü hatırlayamamak korkutuyor beni..
Gel diye beklemiyorum artık,
Hatta istemiyorum gelmeni..
Nasıl olduğun konusunda ufacık bir merak yok içimde.
Arasıra geliyorsun aklıma, banane diyorum
Benim derdim yeter bana banane!
Alıştım mı yokluğuna?
Vaz mı geçiyorum, varlığından?
Tedirginim aslında,
Ya başkasını seversem?
İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem...
Uzun zamandır okumuyordum Özdemir Asaf. Teşekkür ederim.
Sus dilim, kanatma dudağı daha fazla, yaralanma. Kayıplar töreninden geçiyoruz,
alkışsız yürüyüşler ayağımızda. Şiir uzun yola çıktı, sevilen kırgın ve sessiz.
Bitirdim diyor, bizde nelerin başladığını bilmeden. Sus dilim, herkes
susarken konuşmak acıtıyor değerleri.
İşte bir şarkı daha yanaştı gözyaşına. Bir gece daha yalnız ve uykusuz. Bir
ayrılık daha kapıda, eli kolu dolu, güler yüzlü, duygusuz. Bir tek vedalar
seviyor bizi, çok seviyor hem de, terk etmiyor. Onlarla yaşamaya alıştığımız
için belki de. Bak işte, bir kadeh daha boşalıyor, devriliyor şişeler, anason
kokulu ve zil zurna umutsuz.
ah dilim! Ben sana seviyorum deme demiştim.
Gidelim ne olur, kalmayı beceremiyoruz işte. Nedendir bu ısrar ve inat. Kalk
gidelim, biz gitmeyi biliyoruz, çok güzel biliyoruz, en güzel biliyoruz. Yürü
gidelim, kalınca dağlanıyoruz, üstümüze yapışıyor bize ait olmayan
suskunluklar. Duyuyor musun dilim, davran gidelim. Kalmayı istesek de, tek
taraflı istekler doyurmuyor yüreği. Hadi diyorum sana, gidelim. Topla ucunda
biriken sevgileri, yalnızlığı, sarılmaları. Neyi bekliyorsun, herkes kal
diyemeyecek kadar meşgul, acelesi var öpüşmelerin. Seven affeder, diyorsun,
demek ki sevilmemişiz. Yürüsene dilim...
of dilim! Nereye gideceğiz?
Elde avuçta kalan sevgiyi şiirlere ayırdım. Hüznüm uyandırdı bu sabah, alnımdan
öptü. Demli bir yalnızlıkla karşıladım günü. Telefonuma baktım, ne mesaj ne de
cevapsız arama, süs eşyası olarak büfeye kaldırdım. Geceyi
benimle geçiren bir şarkının dudaklarına asıldım, kanattım. İçimde incinmiş bir
çocuk, boş gözlerle bakıyor etrafına. Hatasını kabullenen bir yürek daha kaç
zaman yaşayabilir sessizlik içinde? ..Ve hatalar insanlara mahsusken, çocuklar
neden cezalandırılır sadece sevgi bekleyen yüreklerin gözünde? ...
aman dilim! Bir daha hiç konuşmasan diyorum.
Şehir suskun ve mavi. Sokakların telaşı insanların yüzüne vurmuş. Ne çok insan
var, ne çok yalnızlık, ne çok yetişmeme korkusu, ne çok acı...Hiçbir şeye
inanmıyoruz artık. İnançları zedelenen ne çok insan var. En ufak bir hatada,
silip atıyoruz değer verdiklerimizi. Paylaşılan onca zaman ve sevgi bile
görünmez oluyor. Sevgi, artık tek başına birleştiremiyor ayrılan elleri.
Şehir...suskun ve mavi. Her şeye rağmen sevgiden korkma diyor. Şehirler acımızı
hisseder gibi kollamaya çalışıyor.
ay dilim! Acıyor.
Gerçekten de şiirin sonuna gelene kadar geldi biraz uykum. :) Şaka bir yana gayet güzel bir siirmiş, teşekkürler.
-Bir Düșün İçinde Bir Düș
Alnına konsun bu öpüş
Ve,şimdi senden ayrılırken,
İtiraf edeyim ki
Günlerimi bir düş
Sayarken yanılmıyorsun;
Ama ,Umut gitmişse uzaklara
Bir gece ya da bir gün
Bir görüntüde ya da bir şeyde olmaksızın
Fark eder mi bu yüzden?
Bütün gördüğümüz ve göründüğümüz
Yalnızca bir düşün içinde bir düş.
Kırılan dalgaların dövdüğü bir kıyının
Haykırışları içinde duruyorum:
Ve altın kum taneleri tutuyorum avucumda
Ne kadar az! Ama nasıl da
Süzülüyorlar parmaklarımın arasından derinlere
Ben ağlarken- ben ağlarken!
Ah Tanrım! Daha sıkı
Tutamaz mıyım onları?
Ah Tanrım! Tekini bile kurtaramaz mıyım acımasız dalgadan?
Bir düşün içinde bir düş mü
Bütün gördüğümüz ve göründüğümüz?
-Edgar Allan Poe
Bu adama da hayranım. Bir iki dizesine denk geldim ama bütün şiiri daha önce hiç okumamıştım, çok mutlu oldum şu an.
Keyfini çıkarın, kaç kişi olabilir ki uyuyamayan, çoksa bile yine de azınlıktayız. Şiir için ruh halinizi de ekleyin.
Bir kaç saat önce o kadar çok ağladım ki şu an ruh halimi hissetmiyorum. O yüzden ekleyemedim.
1 next answer
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.