Değerli kitapsever dostlar. Sizlere 1920 Nobel Edebiyat Ödül'lü bu kitabı tanıtırken,ne yazık ki ülkemizde hak ettiği değeri yeterince görmediğini belirtmek isterim. Yazarımız Knut Hamsun Norveç'in bir köyünde doğuyor,çocukluğu ve gençliği kırsal kesimde geçiyor.Küçüklüğünden itibaren ailesi fakir olduğundan çeşitli işlerde çalışıp cep harçlığı biriktirmeye çalışıyor.Bu dönemlerde yazmaya heves ediyor.Daha sonraları Amerika macerası var iki defa,biletçilikten inşaat işçiliğine kadar çeşitli işlerde çalışıyor fakat bu iki denemesi de umduğu gibi olmadığından geri dönüyor ülkesine.Çeşitli deneme ,makale ve şiirlerden sonra ilk romanı Açlık ile ülkesinde bir ün sahibi oluyor.Daha sonraları ise 1920 yılında kendisine Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazandıracak olan Markens Grøde yani bu yazımıza konu olan romanını yazıyor.Hayatının geri kalan döneminde yine yazmaya devam ediyor fakat II. Dünya Savaşı’nda Norveç’in işgali sırasında Almanlar’ı desteklediğinden dolayı , savaştan sonra tutuklanıyor, lakin yaşlı olduğundan dolayı para cezası ödeyerek geri kalan ömrünü tamamlıyor. Yazar hakkında bu bilgileri vermemin bir sebebi de kitabın içeriğiyle çok bağlantılı olduğunu düşünmemden dolayıdır.Kendisi gibi bir köylü olan bir adamı (Isak) baş karakter yapan yazarımız,o kişinin sıfırdan başladığı bir işi nasıl dağ gibi büyüttüğünü kitap boyunca bizlere hem güzel betimlemelerle,hem de çocuksu bir tavırla gayet akıcı bir şekilde aktarıyor.İşin ilginç yanı,bu kitabın yazıldığı dönemler 1.Dünya savaşı yılları.İnsanların birbirini yok ettiği,acımasızlığın hüküm sürdüğü,yıkım yılları.İşte bu yıllarda yıkmanın değil de üretmenin,yapmanın ne kadar güzel olduğunu insanlara aktarmayı başarıyor.Isak,daha ortada hiç bir şey yok iken,sadece gençliğinin gücüyle,azmiyle,toprağa olan inancıyla kerpiçten bir baraka yaparak başladığı macerada,daha sonra aldığı iki keçiyle yavaş yavaş kendine yetebilir hale gelmeyi başarıyor.Daha sonraları toprağı işleyerek elde ettiği gelirle bahçesini ve hayvanlarını genişletiyor,işleri yetişmediğinde ortaya bir de yardımcı olarak gelen doğuştan tavşan dudaklı Inger'i buluyor yanı başında.Bu noktadan sonrasını daha fazla detaylandırıp kitabın tadını eksiltmek istemiyorum.Zaten çoğunuz okurken kendinizi yerine koyabileceksiniz kolayca. Kitapta dikkati çeken bir husus da ,kadınların doğan bebeklerinin bazılarını doğar doğmaz öldürmeleri.Üç defa böyle ölüm olayı var.Yanlız bu kısım insanın kafasını karıştırıyor.Çünkü şu an Norveç dünyada bebek ölümlerinin en düşük olduğu ülke.Araştırdığımda kitabın yazıldığı yıllarda da aslında bebek ölümleri öyle fazla değil.Hatta ve hatta o yıllarda doğum hızı binde 25 civarı ve bu rakam aslında yüksek bir oranı göstermekte.Knut Hamsun ailesi de kalabalık bir aile.Kendi yaşadığı dönemlerde acaba ailesinde veya yakın çevresinde böyle bir bebek öldürme olayları ile karşılaştı mı kafamı kurcalamadı değil.. Bu kitap için 1909 yılıNobel Edebiyat Ödülü sahibi yazar Selma Lagerlöf, Hamsun’a şunları yazmış: “Dünya Savaşı olurken, milletler, ordular, yüzyıllardan miras bunca emeği kırıp parçalarken; yapıcının, çiftçinin, göçmenin yaratmaktan duyduğu hazla dolu kitabın çıktı. Liderlerin, milletlerin yakıp yıkarak, kesip biçerek yeni topraklar, ülkeler peşinde kızıştıkları bir sırada, sen basit bir adamı, eline bir balta, bir de saban vererek kutsal bir savaşa yolladın; evvelce hiçbir kalemin tasvir etmediği bir savaştı bu; toprakla savaş! Senin bu kitabın, dünya kuruldu kurulalı insanoğlunun gönlüne ferahlık veren tek şeyin; zahmetli yorgunluklar, sabırlı çalışmalar olduğunu; insanoğlunun ancak böyle çalışmalarla vücudunu zindeliğe, hayatını mutluluğa, ismini saygıya ve hatırasını ölümsüzlüğe ulaştıracağını ispat etti.” Yazımı bitirirken bir kaç kelime ile de kitabın karakterlerinden birisinden de bahsetmemek olmaz: Oline..Ah Oline sen var ya sen,on köyü birbirine kırdırırsın!

Toprak YeşerinceKnut Hamsun · Kastaş Yayınları · 2003717 okunma

·

72 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.