Dürtme
Bazı yazıları okurken beni çağıran bi' yere, göğe, karşımdakine, bakış dürtmesiyle sarsılırım. Hani ilginçtir bu, devam da edebilirim o bakışma durağını yaşamadan, ama bakarsam yazı bana daha iyi anlatabilirmiş kendimi ve en çok da bu yollarla aydınlanırmışım gibi hissediyorum.
Çünkü o bakış boşluklarındaki mini düşünme anları beni geçmişe, geleceğe, insanlara götüren nitel, görsel ansımalarla geliyor bana. Okuma halindeyken en ilgimi çeken şeylerden biri de bu bakış boşlukları olur bu yüzden. Kitapların bitişi nice bakış boşluğu yaşatmıştır bana. Yaşamı süzmek gibi. Okudum ve nice anlar süzüldü aklımda sonra tarifsiz bi' yazı dürttü beni ve durup yere, göğe ya da karşımdakine bakmam konusunda boşluğa düşürdü.
Bakış boşluğunda dalan gözlerimin ve zaman yolcuğu yapan zihnimin gitgeli yüzüme yansır. Ve kimi zaman bildik bi' gülüşle kararırken yüzüm kimi zaman akmak için iznini kendisi veren gözler ve ıslak bi' yüzle aydınlanırım. Yere baktıran duraklar geçmişin izlenimini yaşatır bana, "neydi o- bana bu hissi veren ve ben neden buradayım" fikri aklımda dolanır ve ipimi çekip gider. Üstünde düşünmekten kaçındığım duraklar aldığım aptal mutluluktan bi' ilmek kaçırır: bunu düşünmeyi bırakamazsın. Göğe baktıran duraklar geleceğin izlenimini taşır ve bana hayal etmeyi, "kaçmadan uçarak" yaşatmaya çalışır. Uçmanın sınırını bilmezliğe düştüğümde bi' ilmek de buradan çekilir, hissederim. Oysa bildiklerinin tümüyle yönetim yapan zihnimin beni bu şekilde sınaması ne ironik!
Karşımdakine bakış dürtmesiyle yaşadığım sarsıntı en zorudur benim için. Konuşmayı "pek de" sevmeyen ben hangi şekilde konuşabilirim: yazarak. Yazmanın farklı bi' oyun, farklı bi' soluk olduğuna dair ne yazsam güdük kalır ifadem. Hangi şey, ilerledikçe, devam ettikçe içindeki farklı yönleri, düşünce yollarını, farklı akımları, konuları.. sınırsız alanda uçsuz yönü ortaya çıkarır diye düşündüğümde aklıma gelgiti bol, uçurumu kucaklayan yazmak gelir. Yazının ilmek kaçırması/uçurumu çok daha bütünseldir bana göre. Doğası ya da özünden belki zıtlıklarıyla, bi ters bi düzüne karşı kaçırdığı ilmeğiyle bütün gelir bana yazın. Bu yüzden; sarıcıdır ama itekler de, bütünler ama parçalar da! Zevklidir ama çok zordur. Güzel görünür yazarına ve kesinlikle en en çirkin. Belki de çizginin gelgitidir onu çekici yapan.
Beni bu gelgitli yolda karşımdakine bakış dürtmesiyle sarsan, yazıyorluğuma itki olan nice yazına ve yazara sevgiler...
·
19 görüntüleme
Güzel bir yazı olmuş. Düşündürücü ve kendinden bir şeyler bulabileceğin türden.. :)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.