“Herkes Hacer olmuş yürüyordu.Hacer’e benzemeden ne umre yapılabiliyordu ne de hacı olunuyordu.”
Şaşırdım. O nasıl bir kadındı ki ona şeklen benzemeden kullukta yol alınmıyordu. Adem(a.s) gibi gelmişti Kabe’ye. O nasıl dünyaya tek başına terk edilmişse o da öyle. O nasıl hasret çekmişti O da öyle. O nasıl ağlamıştı yalnızlığına Hacer de öyle.