NEREDEYSE sıfır spoiler :)
Oyun okumayı oldum olası sevmişimdir. Roman okumaktan farklı olarak oyun okurken kafamda bir sahne kurar, her bir repliği kafamda sahne akustiğinde aşırı dramatize ses tonuyla dikte ederim ve bu bana ekstrem bir haz verir.
Caligula, Camus’nün okuduğum üçüncü kitabıydı (Bu satırları yazarken dört kitabını okumuş bulunuyorum) ve söyleyebilirim ki beni en çok tatmin eden de Caligula’ydı.
Peki, Caligula nedir? Daha doğrusu, kimdir? Tam adıyla Gaius Julius Caesar Augustus Germanicus, üçüncü Roma imparatoru ve Roma tarihinin en zalim hükümdarı (en azından ilk 3’te). Barbarlığı, cinsel sapkınlıkları ve bencilce eğlenceleriyle namlanan Caligula’nın bu bozuklukları daha imparatorluğunun ilk yılında ölüm uçurumundan “neredeyse” yuvarlanmasıyla başlamış. Bir Roma şairi olan Juvenal’e göre ise Caeser’a onu delirten zehirli bir iksir verilmiş ama burası teferruat. Sonunda Caligula öyle bir noktaya gelmiş ki atını rahip ilan etmiş, hatta Senato’da bir yer sözü bile vermiş.
Tamam, iyi güzel de tarih kitabı okumuyoruz, oyun okuyoruz. Camus’nün Caligula’sı ise biraz daha farklı. Zalim olmasına zalim, hem de dibine kadar zalim. Ama onunki biraz daha “tanımlanamayanı tanımlama, imkansızı mümkün kılma çabası” (#32842261) denilecek türden.En sevdiği insanın kaybından sonra (Camus’nün absürdist olduğunu biliyoruz) uyumsuz’u fark ediyor ve bütün tecrübeleri toplamaya çalışıyor (Bkz: Sisifos Söyleni). Hiçbir şey istemiyor, arzulamıyor, tek bir şey dışında: mutlak güç ve hakimiyet (tabi söz konusu absürdizm olunca bundan da %100 emin olamıyoruz). Koskoca Julius Caesar, Camus’nün ellerinde biçim değiştiriyor. Bu sefer mermerden bir David değil de David’den bir topak kil çıkıyor sanki.
Bir de Caligula’nın mantık ilkesi var, ki gözden kaçmaya çok müsait bir ayrıntı. Hani insan olmanın getirdiği en temel ikilemlerden biri: “Duygular mı mantık mı?” Caligula mantıkçı. Ama mantık dediysem küçümsemeyin. Duyguları Drusilla ile ölmüştür artık. Mantık ilkesini daha iyi anlamlandırabilmek için Sisifos Söyleni’nden bir alıntıyı kullanacağım:
Mantıklı olmak her zaman kolaydır. Sonuna kadar mantıklı olmaksa, neredeyse olanaksız bir şey. ( #32002239 )
Camus neredeyse olanaksızı gerçekleştirebilmek için bir imparator seçmiş bence ve böylece Caligula’nın sınırsız imkanlarıyla sınırları aşmaya çalışmasını göstermiş.
Kitabın edebi ve felsefi yanını bir kenara atacak olursak, sırf Caligula’nın hazırcevaplığı için bile okunabilecek bir eser Caligula.
Son bir şey, okurken Sergei Rachmaninoff'un Piano Concerto no.2 op.18'ini dinlemenizi ŞİDDETLE tavsiye ediyorum. Kitabın içerdiği gücü ve deliliği %105 artırıyor.
——— (kapanış)
Evet arkadaşlar, Caligula’ya dair söyleyeceklerim bu kadardı. İncelememi beğendiyseniz altta kalp tuşuna basarak beğenmeyi ve bunun gibi daha çok içerik için kanalıma abone olmay- aman, hemen buradan (
Merv) takip etmeyi unutmayın. Sağlıcakla kalın.
··
124 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.