Ödünç verdiği kitapların geri gelmeyişinden canı iyice sıkılan bir zatın söylediği ve levha halinde yazdırıp kütüphanesinin bir köşesine astığı şu iki mısraı -yeri gelmişken- bir kere daha tekrar edelim:
Her kim olsa söylerim doğrusunu etmem hicâb
Tövbe ettim, âriyet hiç kimseye vermem kitâb