Zweig'in kelimeleri...
.. hiçbir yere tutunmadan, hiçbir yerde köklenmeden, akan suyun üzerinde kayar hibi yaşıyordum ve bu soğuklukys ölü, cesedimsi bir yan olduğunu gayet iyi biliyordum; gerçi henüz çürümenin kötü kokan soluğu hissediliyordu, a a umarsız bir donukluk, acımasız soğuk bir duygusuzluk yerleşmiş, yani bedensel anlamda gerçek ölümün ve çürümenin dışarıdan da görüldüğü aşamanın eşiğine gelmiştim...
Sayfa 9Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.