Gönderi
Martin Eden Adamdır..
Martin.. Kolay ağlayabilen bir adam değilim ne yazık ki, ama olsaydım ağlardım. Yaş akmasa da gözleri doldurdu gidişin, bitişin.. Mücadelenle, ideallerinle, başardıklarınla, başaramadıklarınla, her şeyden önce kendine olan inancınla büyük ders verdin Martin, büyük adamsın.. Başarıp başarmaman da önemli değildi, o yolda her şeyini vermen; yiyecek lokmanı, giyecek kıyafetini, uykularını feda etmen; etrafındaki burjuvazi hayatın korkak mensuplarına adeta "bu hayat böyle yaşanır, kendine inancın yoksa öl daha iyi" diyerek seni okuma sürecinde arkadaş olarak görmüş bu okuyucuna okurluk yolunda büyük katkı sağladın, teşekkür ederim.
En etkilendiğim kitaplar arasında ilk beşe girip kitaplığımın "en, en, en'ler rafı"nda yerini aldın Martin Eden..
Bir insan eğer isterse, ama gerçekten isterse tüm olumsuzluklara, imkansızlıklara ve aşağılanmalara rağmen, hatta bunları birer sıçrama tahtası yapıp, amacına ulaşma yolunda nasıl motivasyon kaynağı haline dönüştürebilir bunun dersi var bu sayfaların arasında..
Kimseyi hor görmememiz gerektiğini, insanı "saygıdeğer insan" yapanın, üzerindeki gösterişli kürkü değil, beyni ve vicdanı olduğunu hepimiz zaman zaman unutabiliyoruz. Unutmamalıyız. Kıyafetlere ve cüzdana değil, karşımızdakinin düşüncelerine ve insaniyetine değer vermeyi öğrendiğimiz zaman biz de insan olmaya başlıyoruz demektir.
Ne yazık ki burada en yüksek puan 10 Martin, ama sayfalarını ve hissettirdiklerini zihnime gömerken yanına cömertçe birkaç sıfır daha eklemeyi ihmal etmeyeceğim dostum..
·
30 views
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.