BABA: — Aynı şey.
WERNER: — Nasıl? Aynı şey olan ne?
BABA: — İtaatle emretmek. Her ikisinde de, aldığın emirleri naklediyorsun demektir.
WERNER: — Siz emir alıyor musunuz?
BABA: — Yeni yeni başladım almamaya.
WERNER: — Size kim emrediyordu?
BABA: — Bilmem. Belki de kendim. (Gülümseyerek.) Reçetesini vereyim sana: emretmek istersen kendini başkasının yerine koy.