9 hikayeden oluşuyor bu öykü kitabı. Hepsinin tadı ayrı. Naif mi naif, sade mi sade, göz doldururcasına yazmış Haldun Taner. Çok güzel kelimeler kattım kendime sayesinde. Alelade hisleri öyle bir anlatıyor ki, sanki o hisler hayatının dönüm noktası olmuş karakterler için. Anlattığı ortamın içine sizi çekiveriyor, karakterlerin dünyasını açıveriyor aniden. Okurken, anlatılan his neyse o hissi hayatınızda yaşarken tatımlamadığınız kadar tadımlıyorsunuz. Koniçinalar hikayesinin en sevdiğim olduğunu söyleyebilirim. Kart dizisinden yola çıkmış insanoğlunun sosyal statülerle 'düzene' oturtulmuş yaşantısını anlatmak için. Başta özdeşleştirerek açıklamış. Bitmeye yakın çekmiş tetiği, patlatmış. O an etrafımda deste deste kartlar uçuştu. Diğer en sevdiğim ise Farsaya idi. İçlerinde en uzun soluklu olan, riyakarlıklar, insan kullanmalar, safça istekler, yine alelade, yine sizi içine alan bir hikaye. Pürüzsüz anlatım, ben çok sevdim umarım siz de seversiniz. Sevmeseniz de okuyun. Haldun Taner samimi gülüşüyle Türkiye sanatının kıymetlilerinden çünkü. Sevmeseniz de bir küçük hikayesinin okuyup tanışın onunla. Sevgiler efendim. -Ekleme- Neredeyse iki yıl geçtikten sonra kitaptan bir alıntıya rast geldim. Atatürk Galatasay'da bölümünden bir alıntıydı. açıp göz atmak istedim ve anlatım bir kez daha beni büyüledi. 50, 51 ve 52. sayfaların beni daha önce neden bu kadar etkilemediğini düşünüyorum şu an.

Şişhane'ye Yağmur YağıyorduHaldun Taner · Yapı Kredi Yayınları · 20151,519 okunma

·

29 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sahra