Âşık Veysel’in de dediği gibi benim sadık yârim gara topraktır. Gözünen görülen, elinen tutulan, yediğimiz içtiğimiz, canımız topraktır. Bu toprağın en güzeli insandır. İnsanların en güzeli de anamız ve yârimizdir. İnsanı seven insan; Hakk'ı sever, biz de o Hakk'ın âşığıyız. Şüphesiz ki ölmez, yitmez, yemez, içmez, solmaz bir tek Allah’tır. Allah hepimizi eşit yaratmış. Haksızlık, cana gıyma, düşük görme olmasın. Allah’tan geldik, Allah’a gideceğiz. Yanan yürekte gül biter mi, bilmiyorum. Diğerlerine gelince Veysel “Anlatamam derdimi dertsiz insana, dert çekmeyen derdin kıymetini bilemez” der. Acı çekmeden mutluluğu yakalayanlar beni hiç ilgilendirmedi. Dert insana hayatı tanıtır, kendine getirir. Türkü yürekten çıkmalı, duyguyu, aşkı hissetmeyenin yüreğinden türkü çıkmaz. Yürekten gelmeyen, yırahtan (uzaktan) gelir. Bu nedenle, ortada gül var, kokuları yok. "
-Neşet Ertaş
·
6 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.