Dünyanın en mutlu insanı olduğumuz veye üzüntüden hiçbir yerlere sığamadığımız zamanlar ardı ardına değil midir?
Ve her seferinde biz o duygunun sanki ilelebet süreceğini zannetmez miyiz?
Yani..
Aslında ne mutluluk sonsuzca..
Ne acı ve üzüntü..
Öyleyse her daim; ''Aldırma gönül..''
Çünkü..
Her gözyaşının ardında tebessüm, her tebessümün ardında burukluk..
Şimdi kış..
İlkbahar gelmeyecek mi?
Sayfa 87
··
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.