Merhaba canım insanlar.. Canım Mavi Kuş... Eylül ayını yarılamış olmamıza rağmen, hala sıcak'tan bunaldığım ve ev ile kütüphane arasında mekik dokuduğum şu günlerde, biraz dinlenebilmek adına "şiir" okuyordum. İmgelerin, iğnemelerin, sevda yüklü sözlerin, ölüm" diye inleyen satırların arasında dinlenirken yorulduğumu sezince bir öykü ile mola vermek istedim. Açtım kapağıni kitabın, şirin ülkemin şirin kasabası Şirinyurtt'a buldum kendimi.Kasabada bir tane otel var, otel demeye bin sahit isterde adı otel iste. Orada konakladım. Kasabanın altini ustune getirdim üç günde. Her yeri gezdim, bir sürü fotoğraf, bir sürü an, bir sürü anı..hatta keman çalan kasaptan başlayarak, tek tek meydandaki dükkanları bile gezdim. Fotoğrafçı Sarhoş Selahattin'de bir hatıra fotoğrafı da çektirdim, aynalı lokantada bir çorba da içtim. Hepsi de pek içten insanlardı. Hayat hikayelerini anlattılar bana. Gitme günü geldi artik. Oteldekilerden başlayıp vedalaştım hepsiyle.Sonra ver elini meydan, Çardaklı Kahve... çeşmenin yanındaki masaya oturdum. Koyuldum beklemeye. Çayımı içerken, şoförün otobüsü hazırlamasını izledim. Turistler de benim gibi kahvede bekliyordu. Öğretmen ve eşi geldi, kasabanın doktoru, koskoca Ağa bile geldi, sonra bir hasta kadın ve kocası. Yazık garibimin çocukları otobüs gidene kadar bekledi güneşin altında. Jandarmalar ve mahkum. Hatta inanmayacaksınız bir çoban ve davarlari bile geldi. Birkaç kişi daha geldi, işlerini neydi hatirlayamadim şimdi, sade adlarını söylesem neyse laf kalabalığına gerek yok. Birkaç kişi işte. Bindik otobüse, gidiyoruz selamete. Içimde hiç rahat değil, başımıza bir şey gelmese. Sevdim buraları aslında da yolda bir hal olacak gibime geliyor. Neyse iyi düşüneyim iyi olsun. Salatalık ikramıyla başladı yolculuğumuz. Ha az kalsın unutuyordum, bizim şoför, Kenan, kediyi bekledi, o gelmeden hareket ettirmedi otobüsü. Ne acayip insanlar var yahu! Kedi de tesrif edince, dediğim gibi salatalık ikramıyla başladı yolculuğumuz. Sonra olaylar, olaylar.. ( ufak bir rica; bu cümleyi lütfen şu tonda okuyun: google.com.tr/url?sa=t&source... ) Neler mi geldi başımıza, siz sorun, Mustafa Kutlu anlatmış zaten. O da aynı otobüsteydi, arka koltuğumda. Bir ara nasıl dalmışsa uykuya, epey horladi. Neyse işte, şimdi şey etmeyim. Zaten yolun sarsıntısı bastırdı horlamasını, hiç uyuyamadım. Kitaba da otobüsün adını vermiş. Mavi Kuş.. okuyun kitabı, bir de yolunuz düşerse oralara Kenan'a selam söyleyin. Muavin Seyfi'ye çok kızmasın, bence aklı yarım onun, hoş görsün. Iyi olun, iyi kalın :")

Mavi KuşMustafa Kutlu · Dergâh Yayınları · 201112bin okunma

·

51 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.